Rola autonomicznego układu nerwowego w patogenezie nadciśnienia tętniczego

Ze względu na dużą częstość występowania nadciśnienia tętniczego (NT) w ogólnoświatowej populacji, do zrozumienia patogenezy oraz wpływu na organizm, a także znalezienia właściwego sposobu leczenia, bada się wszystkie aspekty tej choroby. Zaburzenie równowagi autonomicznego układu nerwowego (AUN) bierze się pod uwagę jako jeden z głównych czynników podwyższających ciśnienie tętnicze krwi. Wydaje się, że najistotniejszym czynnikiem w patogenezie nadciśnienia tętniczego jest nadmierna aktywacja współczulnego układu nerwowego (WUN). Dostępne są metody pozwalające zmierzyć aktywność współczulnego i przywspółczulnego układu nerwowego. W artykule przedstawiono niektóre z tych metod, a także wpływ zaburzonej równowagi AUN na rozwój nadciśnienia tętniczego. Wiele różnych fizjologicznych i patologicznych czynników może wywoływać reakcje WUN. Dlatego też zmierzenie jedynie aktywności AUN nie może w pełni odpowiedzieć na pytanie o mechanizm patogenetyczny NT. W artykule przedstawiono niektóre z hipotez odnoszące się do możliwych mechanizmów rozwoju choroby. Za jeden z takich mechanizmów w pierwotnym NT uważa się upośledzenie odpowiedzi baroreceptorów. Jako kolejny można wymienić wpływ hiperinsulinemii na aktywację WUN u pacjentów z insulinoopornością. Należy także brać pod uwagę takie czynniki, jak otyłość, spożycie soli, zatrzymanie sodu w organizmie oraz spożycie alkoholu, co krótko omówiono w niniejszym opracowaniu. We wtórnym nadciśnieniu choroby towarzyszące mogą pośrednio pobudzać WUN i ten patomechanizm również omówiono.

Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce 2016, tom 2, nr 1–2, strony: 11–16