Częstość występowania bezdechu sennego u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (PChN) leczonych nerkozastępczo hemodializami

Wstęp: Zaburzenia snu występują częściej u pacjentów z chorobami nerek niż w ogólnej populacji. Zespół bezdechu sennego jest częściej diagnozowany u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (PChN). Przybiera on formę obturacyjną, ośrodkową lub mieszaną i ma złożoną etiologię. Celem niniejszej pracy była ocena częstości występowania poszczególnych typów zaburzeń oddychania w trakcie snu przy użyciu polisomnografii u pacjentów długotrwale hemodializowanych.

Materiały i metody: Badaniem objęto pacjentów w V stopniu PChN długotrwale leczonych nerkozastępczo metodą hemodializ.

Wyniki: Uzyskane wyniki sugerują, że wzrost wagi pacjentów pomiędzy kolejnymi hemodializami koreluje z większą częstością występowania incydentów zaburzeń oddychania w czasie snu (bezdech lub spłycenie oddechu) u pacjentów poddawanych hemodializom.

Wnioski: W oparciu o wyniki uzyskane na podstawie przedstawionego badania można wnioskować, że przyrost masy ciała pomiędzy zabiegami hemodializy wiąże się z większą liczbą obserwowanych nieprawidłowych zjawisk oddechowych (bezdechów i spłyceń oddechów) u pacjentów w trakcie nocy poprzedzającej zabieg HD. Ponadto obserwuje się dodatnie korelacje liniowe pomiędzy wartościami RR skurczowego i rozkurczowego zmierzonymi przed badaniem PSG wykonanym w dniu poprzedzającym kolejną hemodializę a liczbą epizodów chrapania, co może sugerować wpływ zaburzeń oddechowych na złożoną patogenezę nadciśnienia tętniczego u chorych hemodializowanych.

Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce 2016, tom 2 nr 1–2, strony: 49–55