Ocena skuteczności leczenia hipotensyjnego pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca lub ekwiwalentem wieńcowym

Wstęp. Nadciśnienie tętnicze (AH) jest uznanym czynnikiem ryzyka schorzeń układu sercowo-naczyniowego. Obecnie 32% Polaków ma stwierdzone nadciśnienie tętnicze, z czego tylko 26% jest skutecznie leczonych. Celem pracy było określenie częstości występowania czynników ryzyka miażdżycy i ich wpływu na skuteczność leczenia hipotensyjnego w populacji pacjentów z AH i współistniejącą chorobą niedokrwienną serca (CAD) lub ekwiwalentem wieńcowym.

Materiał i metody. Kryterium włączenia do badania dla 204 osób stanowiło rozpoznanie HA (204 osoby), rozpoznanie CAD (138 osób) lub obecność ekwiwalentu wieńcowego rozumianego jako wysokie (≥ 5%) ryzyko zgonu z powodu miażdżycy w ciągu najbliższych 10 lat, szacowane według skali oceny ryzyka SCORE (66 osób). W czasie obserwacji modyfikowano postępowanie niefarmakologiczne i farmakologiczne zgodnie z obowiązującymi standardami leczenia AH, ponownie oceniając uzyskaną skuteczność kontroli AH po 6 miesiącach.

Wyniki. Analiza wieloczynnikowa wykazała, że niezależnymi czynnikami wpływającymi na brak prawidłowej kontroli wartości ciśnienia tętniczego po 6 miesiącach były: otyłość, wiek > 65 lat, stężenie cholesterolu frakcji LDL > 130 mg/dl. Wykazano również, że pacjenci z cukrzycą łatwiej osiągali wartości skurczowego ciśnienia tętniczego (SBP) < 140 mm Hg. Po 6 miesiącach terapii zadowalającą kontrolę SBP odnotowano u 42,7%, a rozkurczowego ciśnienia tętniczego u 65,2% pacjentów.

Wnioski. Niezależnymi czynnikami ryzyka braku prawidłowej kontroli wartości ciśnienia tętniczego były: podwyższone stężenia cholesterolu frakcji LDL, otyłość, wiek > 65 lat i płeć żeńska. Paradoksalnie, cukrzyca nie była czynnikiem zwiększającym ryzyko nieprawidłowej kontroli wartości ciśnienia tętniczego. Wprowadzenie skojarzonych preparatów hipotensyjno-hipolipemizujących powinno w szczególny sposób przyczynić się do lepszej kontroli nadciśnienia tętniczego w Polsce.

Arterial Hypertens. 2017, vol. 21, no. 2, pages: 94–98 DOI: 10.5603/AH.2017.0012